4. "- Dlaczego to zrobiłeś? - odpowiedziałam jeszcze ciszej niż on."

     Moje pierwszy dzień zdala od domu. W nowym miejscu, kraju, domu. Domy za oknem wszystkie były takie same. Czerwone, niebieski dach i białe okna. Chodnik był mokry od deszczu, który padał już od wieczora. Podobno tutaj słońce jest rzadkością, a deszcz codziennością. Nie podobał mi się ten idealny widok. Sama nie byłam bez wad, a tu wszystko jest takie dokładne, ułożone, spokojne. Tylko w środku każdego domu są inne problemy, zmartwienia, kłótnie. Niby wszystkie takie same, a każdy jest inny.

     - Gdzie znowu byłeś? - usłyszałam wściekły głos Piotra.

     Schodziłam właśnie po schodach by przygotować coś na obiad. Słysząc podniesiony głos przystanęłam w połowie schodów i nasłuchiwałam odpowiedzi mojego chłopaka.

     - U Maxsa. Coś Ci się nie podoba? - odgryzł się młodszy.

     - Ja kolejny raz nie będę ratował Tobie dupy. Nie widzisz, że Iza jest tu naprawdę? Mało Ci? - z każdym słowem jego głos stawał się głośniejszy.

     Byłam w szoku. Nie wiedziałam kim jest Max, co takiego zrobił Michał w przeszłości. Dlaczego jego brat był taki zły?

     Usiadłam cicho na schodach i próbowałam się nie rozpłakać. O czym ja myślałam przyjeżdżając tutaj? Myślałam, że znajdę tu księcia z bajki? Przecież ideały nie istnieją. Zachowałam się jak pusta laleczka z toną tapety, myślącą tylko co nowego może kupić. Nie byłam taka, a jednak tak się zachowałam.

     - Wiem, ze ona tutaj jest! Nie musisz mi przypominać! - krzyknął oburzony Michael.

     - To po co ją zdradzasz na prawo i lewo?! - jego brat także krzyczał.

     Po ostatnim zdaniu wszystko we mnie pękło. Poczułam jak szczypią mnie oczy, a po chwili po moich policzkach zaczęły lecieć ciepłe łzy. Łzy upokorzenia i naiwności. Byłam jego kolejna laską do przelecenia. Jednak przez te dwa lata nic się nie zmienił. Cały ten czas mnie okłamywał i pewnie miał z tego niezłą zabawę.

     - Jeśli tak się martwisz moim życiem seksualnym, to nie przeleciałem, ani nie spałem z żadną kobietą od ponad dwóch lat! - krzyknął. - Z facetem też nie, jakbyś uważał mnie za geja.

   Słyszałam jego kroki na panelach, ale nie miałam sił wstać i uciec. Niby dokąd miałabym pobiedź? Do obcych sąsiadów? Może do swojego pokoju? Nie, mój pokój jest dzielony z nim. Jednak jego zapewnianie, że od dwóch lat nie uprawiał seksu było nie możliwe. Przecież do facet.

     Po chwili poczułam, że dotyka mojego policzka wycierając mokre łzy. Chciałam, żeby to robił, ale jednak chciałam mu przywalić. To wszystko to tylko zły sen, na pewno.

     - Przepraszam. - usłyszałam cichy głos tuż przy moim uchu, a potem delikatny pocałunek na policzku.

     Byłam obecna tylko ciałem. Moje myśli były daleko ponad Anglią. Zadawałam sobie pytanie dlaczego Bóg dał mi taką karę? Kiedy zrobiłam jakiś błąd? Tyle pytań i zero odpowiedzi.

     - Dlaczego to zrobiłeś? - odpowiedziałam jeszcze ciszej niż on.

 ***

     Mieszkańcy już powoli zasypiali, gdy zegar na ratuszu wybijał jedenastą w nocy. Kluby nocne budziły się do życia. Wystrojone w jak najkrótsze sukienki i wysokie szpilki, kobiety szły do swoich klientów. Piątkowy wieczór nie był tylko idealny dla prostytucji, ale także do młodych nastolatków, którzy mieli wolne od szkoły. Dyskoteki, kluby były wypełnione głównie młodzieżą szkolną, która nigdy nie powinna tutaj być. Po godzinie w takim miejscu wychodzili upici, naćpani i w ogóle nie wiedzieli co się dzieje. Był to idealny moment dla gwałcicieli i pedofilów. Jednak nie wszyscy robili to dla przyjemności. 

     Ulicami Newcastle szedł dumnie młody mężczyzna, może dopiero niedawno skończył dwadzieścia parę lat. Ubrany w obcisłe jeansy, koszulę, elegancka marynarkę oraz markowe trampki. Nie mógł inaczej wyglądać. Jego kobiety wymagały tego od niego. Musiał być posłuszny jak pies. Takim pozwolił się siebie zrobić. Człowiek dla pieniędzy był gotów zrobić wszystko, a ten młody człowiek był idealnym przykładem. 

     Długie, cienkie palce nadusiły dzwonek w jednym z bogatych domów. Kolejna nie zaspokojona żona wielkiego biznesmena albo kogokolwiek innego. Pierwsze tygodnie bardzo mu się podobały. Orgazm co kilka dni, zaspokajanie kobiecego ciała to wszystko było tym co kochał. Lubił ostre pieprzenie i klientki właśnie tego oczekiwały. Jednak po miesiącu już nie czuł żadnego podniecenia i robił to jak maszyna. Wiedział jedno, że potrzebuje tych pieniędzy by spłacić dług w Polsce. Tylko nigdy nie myślał, że posunie się do takich czynów.

     Wziął głęboki wdech, gdy usłyszał zbliżające się kroki swojej spragnionej klientki. Kiedyś nazwał je kochankami, ale przecież one nigdy nimi nie były. Nie mógł przywiązać się do żadnej, dać jej chociaż szczyptę nadziei, że będzie mogło ich coś łączyć.

     Drzwi się otworzyły i zobaczył mocno opalona kobietę, z wielkim biustem, zakrzywionym nosem i małymi ustami. Nie był to jego ulubiony typ, ale nie mógł wybierać. Potrzebował pieniędzy, to cały czas powtarzał sobie w głowie.

     Kobieta była ubrana cała na czerwono. Prześwitujący gorset, słabo widoczne stringi i samonośne pończochy zakończone koronką. Kiedyś jego penis od razu by się obudził, umierając go w obcisły materiał spodni. Teraz nawet nie poczuł, że on tam jest.

     - Chodź. - zamruczała uwodzicielsko, pociągając za rozpiętą marynarkę.

     Oczywiście nie mógł się sprzeciwić. Był teraz jej pieskiem na posyłki.

     Po godzinie było już po wszystkim. Zaspokojona klientka, on na pozór też. Tylko każde takie spotkanie powodowało, że był bardziej brudny. Psychicznie i fizycznie czuł się śmierdzący swoimi błędami.

***

     Czas się zatrzymał, kiedy zaniósł mnie na rękach i zaczął odpowiadać swój największy błąd w życiu. Słuchałam go ze szklanymi oczami. Zawsze uważałam go za kogoś pewnego siebie, który nie boi się niczego. Nawet kiedy pierwszy raz spotkałam go w Poznaniu był taki jaki myślałam. To były tylko pozory. Tak naprawdę był strasznie zniszczony psychicznie i próbował się podnieść po upadku.

     Teraz zaczęłam rozumieć dlaczego jego brat tak bardzo się martwi. Sama zaczęłam i bałam się, że może wrócić do tego bym miała wszystko co chce. Teraz tym bardziej wiem, że muszę znaleźć pracę.